September 26, 2010

တိုက်ိဳ၊ ျမန္မာသီတင္းကၽြတ္ပဲြ

တုိက်ိဳျမိဳ႕က ျမန္မာသီတင္းကြ်တ္ပဲြကို သြားခဲ႔ပါတယ္။ နံမည္ေက်ာ္ “မဂၤလာဒိုးအဖဲြ႕”ရဲ႕ မဂၤလာရွိတဲ႔ ျမန္မာသီခ်င္းမ်ားကိုနားေထာင္ရတာ ႀကည္ႏူးစရာပါပဲ။ ေစ်းဆုိင္ေတြနဲ႔ ၊ ပဲြလာတဲ႔သူက သႀကၤန္ပဲြေလာက္ မမ်ားလွေပမယ္႔  ပဲြစည္ပါတယ္။ပဲြလာခ်င္ေပမယ္႔  တနဂၤေႏြလိုေန႔မ်ိဳးမွာ အလုပ္လုပ္ရသူေတြ၊ ခြင္႔မရသူေတြ၊ အျခားကိစၥရွိသူေတြ မလာႏိုင္လုိ႔ လူနည္းရတဲ႔အျပင္၊ ျမန္မာသီတင္းကၽြတ္ပဲြတို႕ ျမန္မာသႀကၤန္ပဲြတို႕ကို ျမန္မာအစိုးရကလႊတ္လို႔ ဂ်ပန္ေရာက္ေနႀကတဲ႔သူ အမ်ားစုကလည္း မလာႀကပါဘူး။ အျခားႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ပဲြေတြလို ကိုယ္႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္ျမန္မာသံရံုးကႀကီးမွဳး က်င္းပတဲ႔ ပဲြမဟုတ္တာေႀကာင္႔လည္း အခုျမင္ရတဲ႔ အတုိင္းလူနည္းတာေပါ႕ေနာ္။


ႏွဳတ္ခြန္းဆက္သီခ်င္း



မုန္႔ေစ်းတန္း
ေန႕လည္၁နာရီမွာမုန္႔ေစ်းတန္းကသိပ္မစည္ေသးခ်ိန္ေပါ႕

ရာသီဥတုကသာယာလွပါတယ္ 
မုန္႔ဆုိင္တစ္ဆိုင္စီအရင္ေလွ်ာက္ႀကည္႔ျပီး စားဘို႕စိတ္ကူးတဲ႔ေနရာကိုေတာ႔ ေသခ်ာႀကည႔္ပါတယ္။
ဒန္ေပါက္သည္ႀကီးက အရမ္းေရာင္းေကာင္းလို႕ လက္ကိုင္ဖုန္းကို ခါးႀကားထိုးေတာင္ထားရတယ္ေနာ္
စိတ္၀င္စားတဲ႔ ဆုိင္းဘုတ္ေတြကိုလည္း ဓါတ္ပံုရိုက္ခဲ႔ပါတယ္။

 အႀကိဳက္ဆံုးကေတာ႔
အေႀကာ္စံုသုတ္။ ပုဇြန္ခြက္ေႀကာ္သုတ္ 
ေရႊရင္ေအး(ကၽြန္မက ဂ်ီးမမ်ားတတ္ပါဘူး၊ ဒါေပမယ္႔ မုန္႔လက္ေဆာင္းမပါလုိ႕ မစားခဲ႔ဘူး) 
စင္ေပၚကပဲြအျပင္ မုန္႔ေစ်းတန္းမွာလည္း ရွမ္းအိုးစည္အကရွိေသးတယ္
ကေနတဲ႔သူေတြကို သိတယ္ေလ။ သြားစားတတ္တဲ႔ ရွမ္းစားေသာက္ဆိုင္ ကမ်ားလား။
ပရိတ္သတ္က ရင္သတ္ရွဳေမာနဲ႔ အားေပးႀကတယ္
စိုင္းတာမာ႔ကေန ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္လာေရာင္းတာလည္းရွိတယ္။တစ္ကီလိုကို ယန္း၈၀၀။အကုန္ေရာင္းကုန္တယ္တဲ႕။ေရာင္းရေငြကလည္း ယန္း၅ေသာင္းေက်ာ္တယ္ဆိုလား။
ကားနဲ႔ေရာင္းတဲ႔ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္

ကၽြန္မကေတာ႔ အခုလိုႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ ကုိယ္႔ႏိုင္ငံအစိုးရနဲ႔သံရံုးရဲ႕ ကူညီေထာက္ပံ႔မွဳမရွိပဲနဲ႕  ျမန္မာအမ်ားစုအတြက္ အမွတ္တရပဲြေတြကို က်င္းပသူေတြနဲ႕ တက္ေရာက္သူေတြကို ေလးစားတယ္လို႔ပဲ ဆိုပါရေစ။


စကားမစပ္ တစ္ခုေလာက္ေျပာပါရေစဦးေနာ္။

ဒီေန႕သြားတဲ႔ ပဲြမွာ ဘေလာ႔ေရးတဲ႔ ညီမတစ္ေယာက္နဲ႕ ေတြ႕ဘူးလိုက္ရတယ္။ တခါမွမျမင္ဘူးပဲနဲ႕ ပထမဆံုးခ်ိန္းျပီးေတြ႕လိုက္ရတာပါ။ ေတာ္ေတာ္႕ကိုေခ်ာျပီး ခ်စ္စရာအရမ္းေကာင္းပါတယ္။ သူ႕အလွ သူ႔အေျပာေတြမွာ နစ္ေျမာျပီး ၊ ဓါတ္ပံုရိုက္ဖုိ႕ေမ႔သြားခဲ႔ပါတယ္။

မနက္ဖန္ရံုးတက္ဘို႕အတြက္ျပင္ဆင္လိုက္ပါဦးမယ္။


11 comments:

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

အမေရ...
ေပ်ာ္စရာႀကီးေနမွာေနာ္။ ဓါတ္ပုံေတြၾကည့္ၿပီး သီတင္းကၽြတ္ပြဲေတာ္ႀကီးကုိ ကုိယ္တုိင္ပါ၀င္လုိက္ရသလုိဘဲ။ အေပ်ာ္ေတြကူးစက္သြားပါတယ္။ အမေျပာတဲ့ ဘေလာ့ဂါက ေခ်ာေခ်ာေလးက က်ေနာ့္ညီမေလးေနာ္ အမ။ း)))

ခင္မင္လ်က္
ကုိကိုေမာင္(ပန္းရနံ႔)

ေငြလမင္း said...

အေပၚက ပုံမွာ ဒန္ေပါက္ဆိုတာက ဒန္ေပါက္နဲ့မတူဘူးေနာ္
ဆီထမင္းနဲ့ တူတယ္ ပုံေတြျကည့္ျပီးစားခ်င္တာေတြ
အမ်ားျကီးဘဲ

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ဂ်ပန္လာျပီး ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္လာေရာင္းစားရမလား စိတ္ကူးတယ္..
ဂ်ပန္လာရင္ေတာ႕ မ လသာညရယ္၊ ျမတ္ႏိုးရယ္ ေကာင္းမြန္၀င္းရယ္ကို လာရွာမယ္ေနာ္
ခ်ဥ္ေပါင္တစ္စီးစီ လက္ေဆာင္ေပးမယ္ေနာ္
ဟီး... ထမင္းျပန္ေကၽြးၾကပါေနာ္..

ကုိေအာင္ said...

ပြဲေတာ္က ေပ်ာ္စရာပါပဲ။

ျမတ္ႏိုး said...

အမေရ..
ျမန္မာပြဲကိုသိပ္လာခ်င္တာေပါ့..သိပ္ကိုလဲစည္ကားေစခ်င္တာေပါ့ အမရာ..။ျမန္မာပြဲတိုင္းရဲ့ ျဖစ္ပ်က္ေလ့ရိွတဲ့ ျပသနာရယ္ ျမန္မာပြဲဆိုရင္လာထား ရန္ျဖစ္ကိုျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ ဆိုရိုးစကားမ်ား မၾကားေလေရာ့သလား.။ အမ်ားအားျဖင့္ ျမန္မာပြဲဆို ဂ်ပန္ရဲေတြ ပိုမ်ားေနတာေရာ သိပါရဲ့လားအမေရ..။
အမကိုေမးပါရေစ။ မေကာင္းတဲ့ အျမင္ကပဲေမးတယ္လို႔ေတာ့ မယူဆေစခ်င္ဘူး။
အမက ဘယ္လိုေၾကာင့္ ျမန္မာပြဲဆို အစိုးရက လႊတ္တဲ့သူေတြ မလာဘူးလို႔ ေျပာႏိုင္ရတာလဲအမ?????

ျမတ္ႏိုး said...

အမ.. က်ေနာ္ို႔ျမိဳ႕မွာ ျမန္မာေတြနည္းလို႔ ျမန္မာပြဲေတြ သိပ္လုပ္ေလ့မရိွပါဘူး။ ဒါမဲ့ လြန္ခဲံတဲ့ ၂ႏွစ္က က်ေနာ္ ျမန္မာပြဲကို ေရာက္ဖို႔ အခြင့္ၾကံဳခဲ့လို႔ နာဂိုယာကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေရာက္ပီးခ်ိန္ကစလို႔ ျမန္မာပြဲဆို ေနာက္ေ၀ါင္ေ၀ါင္ေရွးျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ..က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ျမန္ာေတြရိွတဲ့ ျမန္မာေတြစုတဲ့ပြဲကို ပထမဆံုးအၾကိမ္ေျခခ်ျဖစ္တဲ့ပြဲ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း အေတာ္မ်ားမ်ား အစိုးရနဲ႔ပက္သက္သူေတြေရာ မပက္သက္သူေတြေရာ က မသြားနဲ့ အျမဲရန္ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့စကားကို ေဘးထားပီးသြားခဲ့ပါတယ္။ သြားရျခင္းကလည္း တခ်က္ခုတ္ ၂ခ်က္ျပတ္ေလ။ အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္တခုလုပ္ရင္းနဲ႔ သြားျဖစ္တာပါ။
အဲဒီႏွစ္ကစပီးေတာ့ ျမန္မာပြဲကိုအရင္လုပ္ေနၾကေနရာကေနတျခားေနရာေျပာင္းလုပ္ရတယ္တဲ့ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ျမန္မာတို႔ပြဲဆို ရန္ျဖစ္ေနက်မို႔တဲ့အမေရ။ ပီးေတာ့ ျမန္မာပြဲဆို ဂ်ပန္ရဲေတြအမ်ားၾကီး အျပင္မွာေစာင့္ရေလ့ရိွပါတယ္အမ .. ဒါေတြကို အမသိပါရဲ့လား?????
ပီးေတာ့ အဲဒီႏွစ္က က်ေနာ့္ နဲ႔အတူ အစိုးရနဲ႔မပက္သက္သူေတြေရာ ပက္သက္သူေတြေရာ တအုပ္ၾကီး လာၾကသလို နာဂိုယာမွာ ရိွၾကတဲ့ အစိုးရနဲ့ မပက္သက္သူ ပက္သက္သူေတြ တအားပဲလာၾကပါတယ္ အမ။ အျပန္မွာေတာင္ က်ေနာ္က တိုက်ိဳက ဂ်ပန္အုပ္စုနဲ႔ နာဂိုယာက မႏၱေလးလို႔ေခၚတဲ့ ျမန္မာထမင္းဆိုင္မွာ သြားစားပီး ညအိပ္ပီးမွ ျပန္ခဲ့ၾကတာပါအမ။ အဲဒီ့အထိ အစိုးရနဲ့ မပက္သက္သူေတြေရာ ပက္သက္သူေတြေရာပါပါတယ္အမ။ ဒါဆိုရင္ အမရဲ့ ေကာက္ခ်က္ကို က်ေနာ္ေမးခဲ့တာအေျဖျဖစ္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
ေနာက္တခ်က္ က်ေနာ္ ဘာေၾကာင့္ ေနာင္မသြားခ်င္ေတာ့လဲဆိုေတာ့ ေျပာရရင္ ကိုယ့္ျမန္မာကိုယ္ေပါင္လွန္ေထာင္းသလိုပါပဲ အမ။ မူးရူး ေသာက္စားေနတဲ့ ျမန္မာေတြၾကားမွာ.. က်ေနာ္သိပ္ေၾကာက္တယ္။ ၾကားဖူးနား၀ေတြနဲ႔လဲ ေၾကာက္မိတယ္။ တကယ္လဲ က်ေနာ့္ေရွ႔မွာ ျမန္မာမေလးတေယာက္ရဲ့ လက္ကို ျမန္မာေယာက်ၤားတေယာက္က ဆြဲပီး ျခံဳဖုတ္ထဲေခၚသြားတဲ့ ျပသနာျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေကာင္မေလးရဲ့ သူငယ္ခ်င္းေကာင္ေလးက က်ေနာ့္ရဲ့ သူယငယ္ခ်င္းပဲ။ ဟို ျမန္မာေယာက်ၤားကလဲ အတင္းပဲ အဲဒီေကာင္မေလးက က်ေနာ့္ေဘးမွာ လူၾကီးေတြအတင္းတားပီး လာထိုင္တာေတာင္မွ ဟိုပုဂိုလ္က လာပီးေသာင္းက်န္းေနတာ ျပန္ေတြးလိုက္တိုင္းေသြးပ်က္စရာပဲအမ။ အဲဒီအခ်က္ဟာ က်ေနာ့္ကို ေနာင္ဆို ျမန္မာပြဲဆို ေရွာင္ဆိုတဲ့ ဦးေႏွာက္က အခ်က္ေပးခဲ့တယ္အမ။
ေနာက္တခ်က္ အဲ့ဒီပြဲမွာ ျမန္မာေတြကိုခ်စ္တဲ့ ထိုင္းနယ္စပ္မွာ ရိွတဲ့ ျမန္မာေတြရဲ့ ကေလးေတြမိန္းမေတြကို အျမဲကူညီေပးေနတဲ့အဖြဲ႕ေတြက ျမန္မာသီခ်င္းကို ျမန္မာ၀တ္စံု၀တ္ပီး အားပါးတရဆိုေနခ်ိန္မွာက်ေနာ္တို႔ ျမန္မာေတြက သရုပ္ပ်က္၀တ္စံု၀တ္ပီး ႏိုင္ငံတကာသီခ်င္းကို တက္ဆိုေနတာ သူတို႔မရွက္ေပမဲ့ က်ေနာ္ေတာ့ ရွက္တယ္။ မဂၤလာဒိုးအဖြဲ႔ကေတာ့ သရုပ္မပ်က္ေပမဲ့ ..ေကာင္းတယ္ထင္ေပမဲ့ က်ေနာ္လဲ အဲဒီ အမူးသမားျပသနာကိုေၾကာက္ပီး ေသခ်ာသတိမထားမိေတာ့ မေျပာတတ္ေတာ့ပါဘူး။
အစားအေသာက္ေတြကေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။
ဒြေၾကာင့္အမရဲ့ ေကာက္ခ်က္က သိပ္ကိုတဖက္သက္ရာက်လို႔ ဒီေကာ္မန္႔ရွည္ကို ေရးရတာပါ။
မ်ားေသာအားျဖင့္တိုက်ိဳက သၾကၤန္ကို အစိုးရက လြတ္တဲ့သူေတြလဲ လာသိလု အစိုးရနဲ့လဲ လံုး၀မပက္သက္တဲ့ အမတို႔လိုလူေတြလဲ တိတ္တဆိတ္လာေလ့ရိွတယ္။ လာပီး ျပန္ၾကတာမ်ားတယ္။ မမူးခင္ ရန္မျဖစ္ခင္ေပါ့။ အမရယ္.. ျမန္မာပဲဟာ ျမန္မာတို႔ပြဲကို ဘယ္သူမလာခ်င္ရိွပါ့မလဲ။ ပီးေတာ့ ျမန္မာ့အစားအစာေတြ ဘယ္သူမတမ္းတရိွပါ့မလဲ..။
တဆက္တည္းေတာင္ေျပာလိုက္ခ်င္ေသးတယ္။ က်ေနာ္ ဒီကို ေရာက္စက ဘာမွမခ်က္တတ္ေတာ့ တိုက်ိဳလာတိုင္း ျမန္မာစာေတြကို ဘာဘာမွာ စားေလ့ရိွပါတယ္။ ဂ်ပန္ေရာက္ ကိုယ့္ျမန္မာဆိုင္ေတြဟဲ့ဆိုပီး သူတို႔ကို တကယ္အထင္ၾကီးခဲ့တယ္။ အဟက္.. ျမန္မာေတြဟာ ဂ်ပန္ေရာက္တာေတာင္မွ ကိုယ့္ျမန္မာအခ်င္းခ်င္းဆို ေစ်းမေရာင္းခ်င္တဲ့အခ်ိဳးနဲ႔ေလ.. က်ေနာ္အေတာ္ စိတ္တိုသြားတယ္။.က်ေနာ္ဆိုတဲ့ လူကလဲ ျမန္မာျပည္မွာကတည္းက အဲလိုအခ်ိုးခ်ီဳးသူေတြဆို သူတို႔ထက္ပိုအေပၚစီးကပိုဆက္ဆံေလ့ရိွတဲ့သူေလ။ ပိုက္ဆံေပးစားတာ အလကားစားတာမဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ အေပၚစီးကေနပဲဆက္ဆံေတာ့တယ္. က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းႏိုင္ငံျခားသားေတြေခၚသြားလဲ ဒီလိုအခ်ိဳးေတြမို႔လို႔ က်ေနာ့္ဘေလာ့မွာလဲေရးခဲ့ပီးသလို က်ေနာ့္သယ္ခ်င္းကိုလည္းရွင္းျပတယ္..ေအး ငါတို႔ျမန္မာဆိုင္ေတြက ဆားဗစ္ကေတာ့ နင္ျမင္တဲ့အတိုင္းပဲေဟ့ဆိုပီးေပါ့.. ခုဆိုေတာ္ရံုနဲ႔ ဆက္ဆံေရးမေကာင္းတဲ့ ျမန္မာဆိုင္ေတြဆို ခပ္ေ၀းေ၀းပဲ အမေရ..ျမန္မာမို႔လို႔ အားေတာ့ေပးခ်င္ပါရဲ့ .. စိတ္မခ်မ္းသာလို႔ မသြားေတာ့ဘူး.. ဆက္ဆံေရးေကာင္းတဲ့ ျမန္မာဆိုင္ေတာ့ သြားေလ့ရိွပါတယ္။ ဒါမဲ့ ကိုယ္တိုင္လဲခ်က္တတ္ေနပီဆိုေတာ့ ဒီလိုဆက္ဆံေရးမေကာင္းတဲ့ဆိုင္ေတြကို တာ့တာပဲအမ။
ဒါေတြအားလံုး ကိုယ္ေတြ႔ပါ.. အမလဲ သန္းေခါင္စားရင္း ေကာက္ထားတာမဟုတ္လို႔ အစိုးရက မလြတ္သူ လြတ္သူေတြ ဘယ္ေလာက္လာတယ္ဆိုတာ မသိႏိုင္ဘူးဆိုတာ ေျပာျပတာပါ။

အမကိုမေကာင္းတဲ့ဖက္ကေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး.က်ေနာ္ခံစားခဲ့ရတဲ့ ေတြ႕ၾကံဳခဲ့ရတာကို ေျပာျပတာပါ။

khun said...

ခြန္ကေတာ့ နဂိုကတည္းက လူမ်ားတဲ့ေနရာ
သိပ္မသြားတက္တာေၾကာင့္ မသြားျဖစ္တာပါ။သြားရင္လဲ
အထဲ၀င္ျပီးေပ်ာ္ရတာထက္ ေပ်ာ္ေနတဲ့သူေတြကို
အေ၀းၾကည့္ျပီး ေပ်ာ္ေနတက္ပါတယ္။

အစ္မျမတ္နိဳးကေတာ့ တခါဆို ဆုိသေလာက္
ျဖစ္ခဲ့တာကလည္း ၾကက္သီးထစရာဆုိေတာ့ ကိုယ္ခ်င္း
စာပါတယ္အစ္မေရ။

ps: モンお姉さん "ေတာ္ေတာ့္ကို" は全然そうじゃないですよ。次、知らないブロッガーと恥ずかしい過ぎて会えないかもよ~;D
 こんな顔  "ေတာ္ေတာ့္ကို" と
言うの???と 言われたらどうしよう お姉さん;P

また、3日のことも時間あったらメールくださいね~
それでは、またね~

SHWE ZIN U said...

ညီမ ေကာင္းမြန္ဝင္း ေရ

ညီမ ရဲ႕ စာေတြ အဲ မုန္႕ေတြကို ၾကည္႕သြားတယ္ စားခ်င္စရာေတြ ေက်းဇူးပါ

ညီမ ျမတ္ႏိုး ရဲ႕ မန္႕တာကိုလည္း ေသခ်ာဖတ္သြား တယ္

ျမန္မာ ေတြ စည္းလံုးေစခ်င္တယ္ စည္းကမ္း ရွိေစခ်င္တယ္
ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနၾကတာ ကိုဘဲ ျမင္ခ်င္တယ္ ၾကားခ်င္တယ္ ညီမရယ္ ဖတ္ၿပီး စိတ္ညစ္သြားတယ္

ခင္မင္စြာျဖင္႔
ေရႊစင္ဦး

လသာည said...

ေတာ္ေတာ့္ကိုေခ်ာတဲ့ ဘေလာ့ဂါ ညေလး ဘယ္သူဆိုတာ ကြန္မန္႔ဖတ္ျပီး သိလိုက္ပါျပီ ဟြန္းဟြန္း။ ကဲ.. ဘေလာ့ဂါ အေခ်ာအလွ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္မွ စာဖတ္လာတဲ့သူမ်ားကို မုန္႔ေကၽြးပါေနာ္။ သေဘာက်သူ လက္ခုပ္တီးပါ ေျဖာင္းေျဖာင္ေျဖာင္း လသာည အရင္ တီးသြားပါတယ္ း))

က်န္တာအားလံုးထက္ ဘူးသီးေၾကာ္ တအားစားခ်င္တာ...။ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲ ဟင္ (!!)/

mabaydar88 said...

ညီမေကာင္းမြန္ဝင္း

လာခ်င္ပါလည္း ခရီးေဝး ေကြ်းမဲ့သူ မရွိေပ ... (သံစဥ္လိုလုပ္ၿပီး ဆိုၾကည့္ေနာ္ ..)ေပါေနတာ..။ ဆက္လက္ရွင္သန္ေနတဲ့.. ေမြးရာပါပိုး ႀကီး.....။

ေပ်ာ္စရာပဲ... ၾကည္ႏူးစရာပဲ..။ ဒီမွာေတာ့ အဲလိုအျပင္ဘက္ ထြက္ ကဲလို႕ မရဘူး.. အထဲမွာ ပဲြေတာ္လုပ္တာမ်ိဳး မ်ားပါတယ္ညီမေရ..။

အျပင္မွာ ဘေလာ့ဂါ ကိုေတြ႕သြားတာ ေတာ္ေတာ္ေခ်ာတယ္လို႕ ေျပာတဲ့ ညီမေလးပံုကို ျပန္တင္ပါအံုးေနာ္..။ မေမ့ေကာင္းဘူး..သိတယ္ ကိုယ့္ထက္ ေခ်ာလို႕မတင္တာမလား.. ဟဲ.. ေနာက္တာ ဟုတ္ဖူး..။

မေရာက္ျဖစ္တာ ၾကာသြားတယ္.. ခြင့္လြတ္ေနာ္.. ။

ေပ်ာ္ရြင္ပါေစ.. သားေလးနဲ႕ စကားေတြ အမ်ားႀကီးေပ်ာ္ၿပီး ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ မူ ကို ေပ်ာ္ရြယ္ရင္ေမာဖြယ္ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲျပစ္ႏိုင္တဲ့ မိခင္ႀကီးျဖစ္ပါေစလို႕..။

ခင္တဲ့

Kyaw Hnin Se Lwin said...

ma mon yay,
お久しぶり~
そんなに写真が揃えてありがとう~
あの日忙しくて、行きたくても時間がなく行けなくて、色々見えて楽しそうですね。
何かの料理か揚げ物かを作って商店街に売りたくなりますね~~売りたいよりも遊びたい~~で~す。
素敵なブローガーってばれちゃって分かりました。丁寧でかなり可愛い子ですね。
インターネット昨日から使えるようになって、連絡遅れてごめんね。