August 26, 2011

ဘေလာ႔ဂ္ေဒး ဆုေတာင္း

ဘေလာ႔ဂ္ေဒးအမွတ္တရ ေရးဘုိ႕ေျပာတဲ႕ အစ္မေရႊစင္နဲ႕ ကိုေအာင္ တုိ႕ကို ေက်းဇူးတင္ေႀကာင္းေျပာရင္းနဲ႕ ဒီပို႕စ္ေလးကို ေရးလိုက္ပါတယ္။

ကၽြန္မေက်ာင္းတက္ေနခ်ိန္ ၂၀၀၄ခုႏွစ္မွာ အရင္းႏွီးဆံုးသူငယ္ခ်င္းေတြထဲက တရုပ္နဲ႕ ကိုရီးယားသူငယ္ခ်င္းေတြဟာ skype နဲ႕ blog ကို အရမ္းစဲြေနႀကတဲ႕ အခ်ိန္ပါ။ သူတို႕ဆီက ဘေလာ႕ဂ္ကို စသိရတာပါပဲ။သူတုိ႕မွာအားတာနဲ႕ ဓါတ္ပံုေတြတင္၊စာေတြေရး၊ ေကာ္မန္႕ေတြကိုဖတ္၊ တခါတေလမွာ ေက်ာင္းမွာကြန္ျပဴတာအားလံုးသံုးေနခ်ိန္မွာ ေဘးကကြန္ျပဴတာမွာထိုင္ေနတဲ႕ ကၽြန္မကို ေခၚျပီး ဓါတ္ပံုေတြျပတတ္သလို သေဘာက်တဲ႕ အေႀကာင္းအရာေတြကို သူတို႕ရဲ႕ (ကိုရီးယားဘာသာ/တရုပ္ဘာသာကေန ဂ်ပန္လိုဘာသာျပန္ျပီးေျပာျပတတ္ႀကပါေသးတယ္။ ကၽြန္မကိုလည္း ျမန္မာလိုဘေလာ႕ မေရးဘူးလားလုိ႕ေမးတတ္ပါတယ္။

ေက်ာင္းစာနဲ႕ပတ္သက္ရင္လည္း  လုိအပ္တဲ႕ အခ်က္အလက္ေတြကိုလည္း သူငယ္ခ်င္းႏိုင္ငံျခားသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သူတို႕ရဲ႕ မိခင္ဘာသာစကားနဲ႕ ရွာေဖြႏိုင္ႀကတယ္။
 သူတုိ႕ကုိႀကည္႕ျပီး သိပ္ကို အားက်သလို ျမန္မာဘာသာနဲ႕ အင္တာနက္ကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕  ဘယ္ေတာ႕မွျဖစ္မလဲလို႕  ေတြးခဲ႔မိဘူးပါတယ္။


ျမန္မာစာကိုေတာ႕ ၀င္းအင္း၀ကို စေပၚကတည္းက သံုးခဲ႔ပါတယ္။ အလုပ္ကိစၥမွာ ဘာသာျပန္တဲ႕ အလုပ္ေတြလုပ္ရလုိ႕ပါ။ ဒါေပမယ္႕ အင္တာနက္ေပၚမွာေတာ႕ ျမန္မာစာနဲ႕ ရွာလုိ႕မရခဲ႔ဘူးေပါ႕။ ေက်ာင္းျပီးတဲ႕ေနာက္မွာေတာ႕  ေဇာ္ဂ်ီကို လူသံုးမ်ားလာတာသိျပီး ခ်က္ခ်င္းသူ႕ကိုေျပာင္းသံုးခဲ႔ပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ႕ အင္တာနက္ေပၚမွာပါ ျမန္မာစာကို သံုးႏိုင္လာတဲ႕အတြက္ အရမ္းအံ႕ႀသ၀မ္းသာခဲ႔ရတာေပါ႕။

အိမ္ေထာင္က်တဲ႔အခါမွာ ေယာက္်ားက ျမန္မာအင္တာနက္သတင္းေတြကို ေန႕ညမပ်က္ဖတ္ေနရာက
ျမန္မာဘေလာ႔ ေတြကို စသိခဲ႔ရပါတယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ သတင္းဘေလာ႕ေတြကိုႀကည္႕ရာကေန ကိုယ္ပိုင္အေတြးနဲ႕ အေတြ႕အႀကံဳေတြေရးတဲ႔ ဘေလာ႕ဂ္ေတြကို ပိုစိတ္၀င္စားလာမိပါတယ္။

အရင္တုန္းကေတာ႕ဂ်ပန္ဘာသာနဲ႕ေရးတဲ႕ဘေလာ႕ေတြကိုပဲဖတ္ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ ဒါကလည္း သတင္းအခ်က္အလက္ေတြရွာရင္းနဲ႕ျဖစ္ေစ နံမည္ႀကီးပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ႕ ဘေလာ႕ဂ္ေတြကို ႀကည္႔ရင္းနဲ႕ျဖစ္ေစ ဖတ္ျဖစ္တာပါ။ ဒီလုိနဲ႕ ဒီမွာေနရတဲ႔အခ်ိန္ျမန္မာစကားနဲ႕ ျမန္မာစာကို သံုးဘုိ႕ အေျခအေနက နည္းပါးလာပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ေႀကာင္႔ ကၽြန္မမွာ သိသာတဲ႕ အခက္အခဲရွိတာကို သတိျပဳမိလာရပါေတာ႕တယ္။ ကၽြန္မက ကုမဏီမွာလုပ္ေနရင္း ဘာသာျပန္ကုမဏီကို မွတ္ပံုတင္ထားေတာ႕ ဘာသာျပန္အလုပ္ေတြကိုလုပ္ပါတယ္။  တစ္ခ်ိဳ႕စကားလံုးေတြကို ျမန္မာလုိ ခ်က္ခ်င္း မစဥ္းစားႏိုင္တာ တစ္ခ်ိဳ႕အေရးအသားေတြဟာ ဂ်ပန္ဘာသာအတိုင္း စဥ္းစားျပီးေရးေနတာေတြကို ေတြ႕ရေတာ႕ ျမန္မာလုိစဥ္းစား ျမန္မာလုိေရးတဲ႕အက်င္႔တစ္ခုခု
လုပ္ရေတာ႕မယ္လို႕ဆံုးျဖတ္လုိက္ပါတယ္။  တခ်ိန္တည္းမွာပဲ အဲဒီအခ်ိန္မွာ စဖတ္စျပဳေနျပီျဖစ္တဲ႕ ျမန္မာဘေလာ႔ဂ္ေတြကို   အားက်ျပီး ဘေလာ႕ဂ္စေရးျဖစ္ပါတယ္။

ကၽြန္မရဲ႕ ဘေလာ႕ဂ္မွာ စိိိိိိိိိတ္ထဲကေရးခ်င္တာနဲ႕ သတိတရရွိတာ ကၽြန္မသိထားတာကို သူမ်ားကိုလည္း သိေစခ်င္တာေတြကို ေရးပါတယ္။ စျပီးဘေလာ႕ဂ္ေရးဘို႕ ျမန္မာဘေလာ႔ဂါဟက္လ္ပ္ဒက္ခ္စ္ ရယ္ ဂ်ပန္လိုဘေလာ႔ဂ္ေတြရယ္ကို ဖတ္ျပီး ဘေလာ႕ဂ္တစ္ခုလုပ္လုိက္ပါတယ္။ ပို႕စ္ကလဲြျပီးဘာမွ မရွိတဲ႕ ကၽြန္မရဲ႕ ဘေလာ႕ဂ္ကို မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ကိုေပးဖတ္ေတာ႕  စီေဘာက္စ္၊ ေကာ္မန္႕၊ ဗစ္ဇစ္တာေကာင္႔တင္း ေတြထည္႔ဘုိ႕ ဖုန္းဆက္ေျပာလာပါတယ္။ ဒါနဲ႕ အဲဒါေတြကိုထည္႔ျဖစ္ပါတယ္။


ဒါေပမယ္႕ ဘေလာ႔ဂ္လစ္ေတြ လင္႔ေတြကို မခ်ိတ္ထားဘူး။ ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ထိမ္းတဲ႔အေနနဲ႕ေပါ႕။ ႏို႕မို႕ဆိုရင္ အဲဒါေတြကိုပဲဖတ္မိေနမွာ ဆိုျပီး။ ကိုယ္လည္း သြားခ်င္သလုိသြားတယ္။ လည္ခ်င္သလုိလည္တယ္။ ဖတ္ခ်င္သလိုဖတ္တယ္။ ကိုယ္႔ဘေလာ႕ဂ္လည္း ေရးခ်င္မွေရးတယ္။ ဖြင္႔ခ်င္မွ ဖြင္႔တယ္။ ဒီလုိလုပ္တာ ဘယ္ေကာင္းမလဲ.................ေနာ္....။ ကၽြန္မမွာလည္း ကၽြန္မရဲ႕ ဘ၀ေပးအေျခအေနက ခြင္႔ျပဳသမွ်ေလးနဲ႕မို႕ပါ။ ခြင္႔လႊတ္ႀကပါလုိ႕ ဒီေနရာကေန ေျပာပါရေစ။

တကယ္ကေတာ႕ ဘေလာ႕ဂ္တိုင္းလုိလုိ ေကာင္းႀကပါတယ္ သို႕ေသာ္လည္းထူးဆန္းတာက အေကာင္းေတြထဲမွာ တခ်ိဳ႕ဘေလာ႕ေတြကိုေတာ႕ ေန႕တိုင္းနီးပါးႀကည္႕ခ်င္တယ္ဆိုတဲ႕  ဘေလာ႕ဂ္ဆိုတာေတြလည္း တစ္ဦးခ်င္းစီမွာ ရွိလာပါတယ္။
 ဒါဟာဘာေႀကာင္႔လဲ။ (အေျဖက ရွည္မယ္ထင္ပါရဲ႕)

ဘေလာ႔ေရးေတာ႕ ပို႔စ္မွာ ေကာ္မန္႕လာေပးတာကို သေဘာက်ပါတယ္။ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္လည္း ေကာ္မန္႕ေတြေရးရတာ ေပ်ာ္ပါတယ္။ ကိုယ္က သူသိေအာင္ အားေပးခြင္႔ရလုိ႕။ ခက္တာက ရလာတဲ႕  ေကာ္မန္႕ေတြကိုျပန္ျပီး မတုန္႕ျပန္ႏိုင္တာပါ။ ကၽြန္မရဲ႕ ဆင္ေျခကို နားလည္ေပးမယ္လုိ႕ထင္ပါတယ္။ အိမ္အလုပ္၊ ရံုးအလုပ္၊ ေအာက္ဆုိက္ရတဲ႕ အလုပ္ (ဘာသာျပန္တာပါ) ၊ ကိုယ္ပိုင္ ေလ႕လာခ်ိန္၊ ၃ႏွစ္အရြယ္ ခေလးတဘက္ ဆိုတဲ႕ အေႀကာင္းျပခ်က္ေတြပါ။
ကဲ..... ေကာ္မန္႕ေတြ ကိုျဖဳတ္ဘုိ႕ရာကလည္း  မျဖစ္ႏိုင္ျပန္ဘူး။ တခ်ိဳ႕ေကာ္မန္႕ေတြကအားျဖစ္ေစသလို တခ်ိဳ႕ေကာ္မန္႕ေတြကေန ဗဟုသုတေတြ ျပန္ရတာေတြေႀကာင္႔ပါ။

ဘေလာ႕ဂ္ေရးသူမဟုတ္ေပမယ္႕လည္း လာအားေပးသူေတြလည္းရွိပါေသးတယ္။ သိပ္ကို အမွတ္ရခင္မင္စရာ စာေႀကာင္းတိုေတြထားခဲ႔တတ္ႀကတယ္။

ကၽြန္မကေတာ႕ ကၽြန္မေရးတာကိုဖတ္တဲ႔သူအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္တာပါပဲ။


ကၽြန္မကလည္း အျခားဘေလာ႔ဂါေတြကို သူတို႕ေရးတာကိုဖတ္ရင္း ဓါတ္ပံုေတြကို ႀကည္႔ရင္း သူတုိ႕ေပးတဲ႔ နည္းေတြ သတင္းေတြရရင္ သူတို႕ရဲ႕ ဘ၀ အစိတ္အပိုင္းေတြကို သိရေတာ႕ အထင္ႀကီးတာ အတူခံစားမိတာေတြ ျဖစ္တာေပါ႕။

ဘေလာ႔ဂ္ေလာက က ကၽြန္မအတြက္ အေထာက္အကူေတြျဖစ္ပါတယ္။ဘေလာ႕ဂါေတြနဲ႕ စာလာဖတ္ေပးတဲ႕သူေတြနဲ႕ ဆက္သြယ္ခြင္႔ရတာကိုလည္း ႀကည္ႏူးမိတယ္။

ဟုိးအရင္က ဂ်ပန္ဘေလာ႔ဂ္ေတြခ်ည္းဖတ္ခဲ႔ရခ်ိန္မွာ ျမန္မာဘေလာ႔ဆိုတာကို ေမ်ွာ္လင္႔မိခဲ႔ဘူးတယ္။
အခုေတာ႔  ျမန္မာဘေလာ႔ဂ္ေတြက ႏွစ္လုိဘြယ္ရာမ်ားစြာနဲ႕ ဘေလာ႕ဂ္ေလာက တစ္ခုရယ္လုိ႕ေတာင္ အထင္ကရ တည္ရွိေနပါျပီ။

သို႕ေသာ္လည္း အျမဲတမ္း ႏိွဳင္းယွဥ္ႀကည္႔မိတတ္တဲ႕ အက်င္႔နဲ႕ ကၽြန္မသတိထားမိတာေလးတစ္ခုကို ေျပာပါရေစဦး။  ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြဟာ ကြန္ျပဴတာသံုးသူ လူတိုင္းနီးပါး ဂ်ပန္စာကို သူတုိ႕ကြန္ျပဴတာမွာသံုးႀကတယ္။ ၀င္းဒိုး ကလည္း ဂ်ပန္၀င္းဒိုးျဖစ္ေနတာက တစ္ပိုင္းေပါ႕ရွင္။

ကၽြန္မတို႕ေတြက အင္တာနက္ေပၚမွာ ျမန္မာစာကိုဖတ္ခ်င္တယ္ရယ္လုိ႕၊  ျမန္မာဘေလာ႕ဂ္ေတြကို
ေန႕တိုင္းႀကည္႕ခ်င္ေနႀကတယ္ရယ္လုိ႕၊ ဘေလာဂ္႔ေဒးရယ္လုိ႕ ျဖစ္ေနတဲ႕ကာလမွာ အထူးသျဖင္႔ ျမန္မာႏိုင္ငံအျပင္ဘက္မွာေရာက္ေနတဲ႕ ျမန္မာလူမ်ိဳးအခ်ိဳ႕ကေတာ႕
ျမန္မာစာကို သူတို႕စက္(ကြန္ျပဴတာ)နဲ႕ ဖတ္လုိ႕မရဘူးဆိုတဲ႔သူေတြ ေတာ္ေတာ္ရွိေနေသးတာကုိ အံံ႔ႀသစြာေတြ႕ရ၊ သိရတာပါ။

အခုလို ဘေလာ႔ဂ္ေဒး အထိမ္းအမွတ္မွာ ေက်းဇူးတရားနဲ႕ ႀကည္ႏူးမွဳေတြကို သတိရမွတ္တမ္းတင္ရင္းနဲ႕ အားနည္းမွဳတစ္ခုအတြက္လည္း ရည္မွန္းဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္။
“မေ၀းေတာ႕တဲ႔ အနာဂါတ္မွာ ျမန္မာေဖါင္႔ ကို ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြပိုသံုးလာႀကပါေစ”


ပုံကို အင္တာနက္က ကူးယူပါတယ္

17 comments:

ညိမ္းႏိုင္ said...

ေရာက္တယ္အစ္မေရ...ဘေလာ့ေဒးဆုေတာင္းေလးဖတ္
သြားပါတယ္....။အစ္မဆုေတာင္းေလးကိုလည္း ထပ္ျပီး
ဆုေတာင္းသြားပါတယ္ဗ်ာ....

မိုးယံ said...

ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ ျမန္မာေဖာင့္ကို သံုးတာလည္း အေတာ္မ်ားေနၿပီ အစ္မေရ... ၀မ္းသာစရာလဲ ေကာင္းလွရဲ႕..

အလုပ္တစ္ဖက္နဲ႕ အိမ္ေထာင္ရွင္မကို နားလည္တယ္... အားမွ လာဖတ္... အေနာ္တို႕ကေတာ့ တက္ရင္ ဖတ္မယ္ဆိုတဲ့ေကာင္ဗ်... ဟီးဟီး

အမွတ္တရ ေရးေပးတဲ့ အတြက္ေက်းဇူးပါဗ်ာ... ကၽြန္ေတာ္လည္း ေရးဖို႕ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လိုေရးလဲ လိုက္စနည္းနာ ေနတာ...

ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ။

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

မမြန္ေရ..
နားလည္ပါတယ္။ ဒီေလာက္ အလုပ္ေတြ မ်ားေနတဲ့ ၾကားထဲက ဘေလာ့ဘက္ လွည့္ရတာဆုိေတာ့ေလ။
အလုပ္က လုပ္ႏုိင္တုန္း လုပ္ထားရတာ မဟုတ္လား။ အားလပ္တဲ့အခ်ိန္ေလးမွ ဘေလာ့ဘက္ လွည့္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ဘေလာ့ေလာကႀကီး တစ္ခုလုံးကိုေတာ့ ေမ့မထားလုိက္ပါနဲ႔။ ဘေလာ့ေတြထဲမွာ အင္အားေတြ ရွိတယ္။ ေလ့လာစရာေတြ ရွိတယ္။ နည္းပညာေတြ ရွိတယ္။ ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္စရာေတြ ရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တံခါးပိတ္ၿပီး အခန္းတြင္းခ်ည္း ေအာင္းမေနပါနဲ႔။ ဘေလာ့ေလာကေလးကိုလဲ တံခါးဖြင့္ၿပီး တစ္ခါတစ္ခါ လွမ္းၾကည့္ပါဦးလုိ႔။

ေပ်ာ္ရႊင္ က်န္းမာ ခ်မ္းသာ လုိရာေတြ ျပည့္ပါေစ။

ခင္မင္လ်က္

ညီလင္းသစ္ said...

တဂ္ပို႔စ္ေလးေတြရဲ႕ ဝိေသသ လကၡဏာ တစ္ခုက အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေလးေတြကို ႏႈိးႏိုင္ျခင္းပါပဲ၊ း) ဒီလိုေျပာရတာ အလုပ္မ်ားတဲ့ မ,ေကာင္းမြန္တို႔ကို မစာနာလို႔ မဟုတ္ဘူးေနာ္၊ ပို႔စ္အသစ္ေလး တစ္ပုဒ္ ေတြ႔ရလို႔ ဝမ္းသာသြားတာ သက္သက္ပါဗ်ာ၊ ပို႔စ္ထဲမွာ ေရးသြားတာ အားလံုးကိုလည္း သေဘာတူပါတယ္၊ မိသားစုဘဝ၊ ပေရာ္ဖက္႐ွင္နယ္လ္ ဘဝနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ အားလပ္ခ်ိန္.. သံုးပြင့္ဆိုင္ ၾကားမွာ ဘေလာ့ဂ္ကို ေပးရတာ၊ ဘေလာ့ဂ္ကေန ျပန္ရတာေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ဖို႔ ေကာင္းတာ အမွန္ပါပဲ...။

လသာည said...

မမြန္နဲ႔ အေတြးခ်င္းတူတယ္ းD
မမြန္ကသာ မေရးတတ္ဘူးေျပာတာ မမြန္ေရးတာေလးေတြ တအားဖတ္ေကာင္းတာကို။ သေဘာလည္း ေကာင္းတယ္။ အျပင္မွာ အသံလည္း ခ်ိဳတယ္။ တကယ္ခ်စ္..။

Anonymous said...

ကုုိယ္လည္း မေကာင္းမြန္၀င္းလိုုဘဲ။
ကိုုယ့္ကိစၥေတြနဲ ့ကိုုယ္အျမဲပတ္ခ်ာရမ္းေနေတာ့ ဘေလာ့ပိတ္ရင္ေကာင္းမလားစဥ္းစားေနတာ။
ဖြင့္ခ်င္ဖြင့္ ဖတ္ခ်င္ဖတ္ ပိတ္ခ်င္ပိတ္(ကြန္ျပဴတာ) ေရးခ်င္ေရး ဘာဘဲလုုပ္လုုပ္ ေထာက္ခံျပီးသား။
လူဆုုိတာ စိတ္ခ်မ္းသာဘိုု ့အဓိကပါ။
အိုုင္အိုုရာ

Anonymous said...

ညီမ ေကာင္းမြန္ဝင္း ေရ

တိုင္းတပါးမွာ ေနရတဲ႕ ညီမ ဘဝ ကို နားလည္ ပါတယ္ ညီမ ဘယ္ေလာက္ ဘဲ အလုပ္ရႈတ္ရႈတ္ အေရးႀကီးတဲ႕ အခါ ညီမ ေသြးနီး တယ္ေလ ညီမ က ျမန္မာ မေလးဘဲ

ညီမ အဆင္ေျပတဲ႕ အခါ ေရး အဆင္ေျပတဲ႕ အခါ ဖတ္ႏိုင္ေအာင္သာ က်ဳိးစားပါညီမေရ တခ်ိန္မွာ ေတာ႔ အမ တို႕အားလံုး အဆင္ေျပလာမွာပါ


ပို႔စ္ေလး အတြက္ေက်းဇူးပါညီမ

ခ်စ္ရတဲ႕
အမေရႊစင္

ကိုေအာင္(ပ်ဴႏိုင္ငံ) said...

မေကာင္းမြန္၀င္းေရ ...
တက္ဂ္ကို အခုလုိ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲဲ႕ ေရးေပးတာ ေက်းဇူး
အရမ္းတင္ပါတယ္၊ ေလာေလာဆယ္ အျပင္ေရာက္
ေနလုိ႕ အိမ္ျပန္ေရာက္မွ ေသေသခ်ာခ်ာ ထပ္ဖတ္အုံးမယ္ ေက်းဇူးဗ်ဳိ႕ ...

ဟန္ၾကည္ said...

ဘေလာ့ရြာကေလးက ေပ်ာ္စရာပါ...ကိုယ္ပိုင္နားခ်ိန္၊ အလုပ္ခ်ိန္၊ မိသားစုဘ၀ေတြၾကားထဲမွာ ဘေလာ့ေရးေနၾကတဲ့သူေတြဟာ အခ်ိန္ကို က်က်နန ဆစ္ပိုင္းခြဲေ၀ အသံုးခ်ဖို႔ က်င့္သားရၾကသူေတြ ျဖစ္လာၾကတာမို႔ လက္ေတြ႔ဘ၀မွာလည္း ပညာေရာ၊ ရသပါမက်န္၊ ဗဟုသုတအထိ ႏႈိက္ယူအသံုးခ်လို႔ ရတာမို႔ ဘေလာ့ေလာကကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ေတာ့ ဆက္လက္ ဖက္တြယ္ထားဖို႔ တိုက္တြန္းပါရေစ...ေနာက္ဆံုးဆုေတာင္းကိုလည္း ၀ိုင္းၿပီး အားျဖည့္ ဆုေတာင္းေပးခဲ့ပါတယ္...

နတ္ဆိုးေလး said...

အရမ္းေကာင္းတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ပဲ
မေဝးေတာ့တဲ့ အနာဂါတ္မွာ ျမန္မာစာရိုက္စနစ္ကို လူတိုင္းသံုးတတ္ပါေစ..
ေကာင္းတယ္ ဗ်ိဳ႕.........

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

မေကာင္းမြန္္ဝင္းလဲ အျခားေသာ ဘေလာ္ဂါမ်ားနည္းတူ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႔ပါေစ
ျမန္မာဘေလာ႕ေလးမွာ ႏွစ္ေပါင္းရွည္ၾကာစြာ စာေတြ အမ်ားၾကီးေရးႏိုင္ပါေစ

Anonymous said...

ထပ္တူဆုေတာင္းမႈျပဳမိပါတယ္။ မေဝးေတာ့တဲ့အခါမွာေပ့ါ။
ဘေလာ့ေဒးအမွတ္တရေလးကို ဖတ္သြားပါတယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာ၊ ကိုယ္က်န္းမာစြာနဲ႔ ဘေလာ့ေလးကိုဆက္လက္ေရးသားႏိုင္ပါေစ။
ခင္မင္လ်က္
သဒၶါ

Anonymous said...

Go on little sis.I believe you can blog more years cos you blogged even time of earthquake and sunami.Waiting for to read when the new post up.
with metta,
Gyidaw(not blogger just reader)...:D

ညီရဲ said...

အစ္မေရ...
ဘေလာ့ဂ္ေဒး အမွတ္တရေလး ဖတ္သြားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ဂါ အသစ္ကေလး ျဖစ္ပါတယ္။ အစ္မ လင့္ေလးယူသြားပါတယ္။

San San Htun said...

အမစာေလးေတြက ဖတ္လို ့ ေကာင္းလိုက္တာ...အားရင္ အားသလို ေရးပါဦးေနာ္...

စံပယ္ခ်ိဳ said...

ေရာက္ျပီးဖတ္ခဲ႔ပါတယ္ရွင္
ဆုေတာင္းေလးျပည္႔၀ပါေစလုိ႔
ဒီထက္စာေတြေရးႏုိင္ပါေစ
ခင္မင္တဲ႔ jasmine

ျမေသြးနီ said...

Happy Belated Blog Day ပါ..။
ျမေသြး ဆိုက္မွာ လင့္ခ္ ခ်ိတ္ထားလိုက္ပါတယ္ရွင္..။

(စာလံုးေပါင္းမွားသြားလို႔ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျပန္ေရးတာပါရွင္)